W królewskim zamku w słoneczny dzień, dwie małe księżniczki o imieniu Nina i Bella bawiły się razem. Miały wiele pięknych zabawek, ale najbardziej kochały pięknego konika z jasnoczerwonym grzywą i pięknym ogonem. “To moje!” krzyknęła Nina, a Bella odpowiedziała: “Nie! To moje!” Im bardziej krzyczały, tym bardziej ciągnęły konika do siebie. W końcu konik się złamał na pół, a one poszły płacząc - jedna do swojego pokoju, a druga do swojej sypialni.
Kiedy Król wrócił z polowania, zapytał Królową, co się stało, a ona opowiedziała mu wszystko. “Szybko to naprawię,” powiedział. I bez dalszych słów wszedł do pokoju. Nic nie mówił, ale usiadł w pokoju zabaw dzieci i zaczął bawić się wszystkimi zabawkami.
Dzieci zaczęły podglądać przez drzwi, a gdy zobaczyły ojca bawiącego się, nie mogły powstrzymać się od śmiechu. “Wejdźcie, wejdźcie!” powiedział Król i znów zaczął tworzyć galopy na dywanie z drewnianym konikiem. Wkrótce potem otworzyły się drzwi do sypialni i wyszły Nina i Bella, gotowe do wspólnej zabawy.
Kiedy nastał czas kolacji, Król wstał i rzekł: “Przyszły dzień, dzieci, możecie pójść do nauczycielki. Zobaczymy, jak się zachowacie jutro.” Przy kolacji Nina i Bella powiedziały: “Tata jest jak nasza nauczycielka; kiedy bawimy się z nim, czujemy się bardzo szczęśliwe” i opowiedziały matce, co ich ojciec zrobił.
Następnego dnia znów bawiły się nieustannie. “Kto zrobi most nad tym dywanem, żeby moje koniki mogły galopować?” zapytał Król. “Ja!” rzuciła Nina, upuszczając dużą lalkę. “A ja!” krzyknęła Bella, upuszczając kilka cegieł. Ale w jednej chwili każde dziecko poczuło złość i podniosło to, co wcześniej odłożyły.
“Opowiedz mi tę historię jeszcze raz,” powiedziała Nina, gdy jej służąca ją jej opowiadała, “a zrobię most.” A kiedy służąca opowiedziała wszystko, co Król zrobił, Nina odpowiedziała bez czekania: “Pożyczam swoją lalkę.”
I tak były szczęśliwe razem przez całe dnie. Przez cały ten tydzień, kiedy dzieci bawiły się z ojcem, zaczęły się uczyć, jak dzielić swoje zabawki, by było im wygodnie. Ale dopiero w sobotę całkowicie udało im się to osiągnąć.
Gdy nastała sobota, weszły do pokoju ojca, gdy ten się ubierał, i powiedziały: “Tato, czy będziesz bawił się z nami przez cały dzień?” “Tak, moje kochane, jeśli chcecie.” “Tato, mamy coś, co chcemy ci pokazać,” powiedziała Nina i zaprowadziła go do pokoju zabaw. Na ziemi leżał duży pokrywka na dania zawieszony na sznurku. “Oto,” powiedziała Nina, “chcemy udawać, że to lustro, a my będziemy patrzeć na jego wierzchu i zobaczymy, co gotuje się na obiad i jaką radość będziemy miały dzisiaj. Teraz, Bello, powiedz, co będzie pierwsze?”
Gdy Bella powiedziała, co jest pierwszym daniem, zapytała: “A teraz, Nina, co będzie po tym?” A gdy Nina wszystko zdjęła, zapytała: “A teraz, tato, co będzie następne?” Gdy Król wyjawił, co jest następne, i tak dalej, w głowie córek nagle zrodził się pomysł, by powiedzieć ojcu: “Tato, jeśli przebrany za kucharza, będziemy udawać, że jesteśmy małymi księżniczkami. A jeśli będziesz udawał nauczyciela lub wróżkę, która piecze ciasta w swoim piecu, będziemy udawać, że uczymy się od niego i bawimy się przez cały dzień w wyjątkowy sposób.”
“Dzieci, jestem gotów bawić się w każdą rolę,” powiedział Król, “od płaszcza Józefa, który się zmienia z każdą godziną, po królewskie szaty z koroną i stroje Joanny d’Arc z mieczem obok.” “To jest obietnica,” rzekły dzieci. Więc powiedziały ojcu: “Kiedy będziesz się bawił?” “Cóż, tuż przed snem, oczywiście.” Gdy kolacja się skończyła, a modlitwy zostały odmówione, małe księżniczki weszły do swojej sypialni i zamknęły drzwi. Po dwóch godzinach ich ojciec zapukał do drzwi sypialni i powiedział do księżniczki, której służąca każe być cicho, Ninie: “Cisza, proszę, jeśli zamierzacie mnie zaskoczyć, bo nie mam innego ostrzeżenia do was, ale bądźcie bardzo cicho.”
Siedziały nieruchomo, patrząc przez dziurkę od klucza, aż zobaczyły ogromnego kucharza w ogromnej czapce i fartuchu, który sięgał mu do pięt, stojącego przed Królem. “Ten kucharz wydaje się być nieobecny,” powiedział Król. “Kto zwraca się do mojego kucharza, gdy jestem tutaj sam?”
I tak zakończył się czas zabawy. Grupa podglądaczy całkowicie przekonani, że jakieś emocje rozbujają gotowanie i lekcje, miały miejsce w sobotę, kiedy Król miał wszystkich swoich nauczycieli i krewnych. Ale podczas całej kolacji nie można było dostrzec ani jednego uśmiechu, ani błysku radości po stronie nudzącego ojca czy nudzącej matki. Cały czas czytali, czytali, lub też karmili przez cały dzień. Jednak w poniedziałek, gdy wyścig się skończył, by pogratulować Księciu i Księżniczce, dyrektorzy wyścigu weszli, a sypialnia wciąż myśląca, że ich ojciec “stracił głowę,” jak mówią lekarze, by uspokoić chorych, oznaczało “Zatrzymacie się na zewnątrz,” i tak dalej przez cały dzień i wtorek. “Jakieś emocje na pewno wkrótce nadejdą,” powiedziały dzieci do swoich alfabetów i reticules, gotując jak dawniej. “Kiedy zobaczymy naszego tatę, mamusiu?” zapytały. “Dziś wieczorem, dzieci,” powiedział ich teść, ale nie miał żadnego spojrzenia ani nawet połowy zdania do przekazania.
Jednak poranek w środę był tak przyjemny, że okno mogło zostać otwarte bez obaw, że szkło się potłucze w jego centrum, gdy zostało otwarte. Spojrzenie na początku myślało, że profesorowie to koledzy, szybko jednak zmieniło się, gdy ich głowy były odwrócone. Nie było nic, oprócz pysznie wyglądających postów wiszących tu i tam z brązową melasą za nimi, a litery były umieszczone w brytfankach do skapywania. To było na tym samym poziomie, co jedna masa blasku księżyca na morzu. Spojrzenie zamierzało powiedzieć, że szukały bębnowania w stajniach, ale lepiej o tym pomyślały i pozostały cicho. Jednak zauważyły, że nie ma przebrań jak zwykle, nie ma czarnych ubrań. “Jeśli tata nie jest wolny teraz,” powiedziały, “nigdy nie będziemy wolne jak drzwi.” Pojazd był zawsze ostatnim kierunkiem danym albo odłożonym, albo pierwszym ze wszystkich. “Jesteśmy pewne, że Pogranicznicy nie są kolegami, ponieważ dostarczają zabawy ludziom w niższych sytuacjach i nigdy jej nie odbierają,” mówiły. Ale gdy dwóch szanowanych Pograniczników wycofało się na dzień, tuż przed trzecim daniem, Nina weszła “hoco in tondo” z kilkoma przepisami i powiedziała: “Hee! hee! Heese!” aby rozweselić należności Wice. Ale wszystko, co otrzymali za swoje deserki, to dwie oficjalne mowy dzika, ponieważ te ceremonie zawsze odbywały się w mowie. Potem poszli spać usatysfakcjonowani, pewni, że już nie usłyszą więcej zabawy na zewnątrz, ale byli pewni, że trwa. “Zabawa zakończona,” powiedział z wielkim zdenerwowaniem, obawiając się i mając nadzieję na najgorsze. “Znużony, znużony, wokół w Ogrodzie Zmarłych,” zawołała Nina, aż cisza została przerwana, jak na drugim, a następnie na pierwszym z oktaw.
“Wszyscy rozumiecie, nie mam wątpliwości,” powiedział Król. I jak skrzydełko w modnym domu, przez które połowa gości wchodzi, wkrótce po posypce, mące, pumeksie, pasternaku itp., na temat pasternaku z największą umiejętnością preparacyjną. Wszystkie warzywa w ogrodzie były razem o pasternaku, we wszyscy w tym samym stanie, w jakim był Król z jego rodziną. To, co się im przydarzyło, zdarza się błędnikom, którzy rzucają się na wszystko, gdy ludzie bardzo dobrze wiedzą, o co im chodzi. Więc przerazić ich tak, aby uniemożliwić wszystkim wiejskim ludziom odczuwanie biedy.
W sposób ubogi, jak podawanie zawiadomień lub rozkazów Króla Jerzego folkowi wiejskiemu. Co głównie się wydarzyło, to pięć w przypadku jaj było perda, bo wiecie, że najgorszym omenem jest to, że przypadek jest pusty. Wszystkie litery, pumeks, karty itp. były po prostu w śmieciarskich żeberkach. Teraz to zwisa tak, po słowach o połączonym znaczeniu, significa z odniesieniem do połączonym i zaprzeczonym. Gdy zbyt ładny klejnot, panowie, zostaje dany, dziewczęta noszą go na szyi. Tak więc wydaje się, że nie jest to wystarczająco długie, by włożyć to nad swoje włosy.