Pewnego razu, w krainie wypełnionej królami i zamkami, żyła młoda księżniczka o imieniu Bella. Jako jedyne dziecko Króla i Królowej, od Belly oczekiwano, że będzie przestrzegać królewskich zwyczajów. Powinna uczestniczyć w eleganckich balach, nosić świecące tiary i poślubić przystojnego księcia. Jednak głęboko w jej sercu księżniczka Bella pragnęła czegoś innego - przygód i odrobiny psot.
Pewnego jasnego poranka Bella postanowiła, że ma dość swoich królewskich obowiązków. Po śniadaniu, podczas gdy jej rodzice czytali listy od szlachetnych przyjaciół, wyszła z zamku i pobiegła w stronę plaży. Nikt nie zauważył, gdy przekroczyła zwodzony mostek i pobiegła ścieżką do swojej sekretnej zatoki - ukrytej zatoki otoczonej klifami i wodospadem.
Zatoka była opuszczona, idealnym miejscem na przygodę księżniczki Belli. Wyobrażała sobie, jak skacze z klifów do morza, bada podwodne jaskinie i wypływa pirackim statkiem. Właśnie przygotowywała się do pływania, gdy coś przyciągnęło jej uwagę.
Wspaniały statek z dumnymi żaglami stał na wzburzonym morzu. Statek skręcił, jakby czegoś szukał, a słońce odbijało się od jego jasnych kolorów, sprawiając, że wyglądał jak scena z opowieści. Nagle, mała łódź została spuszczona ze statku. Wypłynęła w kierunku wody, gdzie niezwykle przystojny młody mężczyzna, ubrany jak korsarz, machał do niej przed wiosłowaniem w stronę zatoki.
Serce Belli przyspieszyło. Co powinna zrobić? Powinna się schować czy skonfrontować tego nieznajomego? W jednej chwili podjęła decyzję. Pobiegła wzdłuż plaży, jej spódnica powiewała na wietrze, a włosy tańczyły wokół niej. Ściągając buty, krzyknęła: “Ahoy!” gdy dotarła do brzegu.
Korsarz wyglądał na całkowicie zaskoczonego. Szybko skierował swoją łódź bliżej, wyskoczył do wody i wszedł na brzeg, aż stanął przed nią, jego ciemne włosy były mokre, a ubrania przylegały do jego ciała. “Szukam cię, Księżniczko!” wykrzyknął dramatycznie.
Księżniczka Bella zaśmiała się. “Jak wiedziałeś, że tu jestem?” zaśmiała się.
“Otóż widzisz, jestem Kapitanem Rexem, sławnym korsarzem, a to mój statek, ‘Królewski Zgiełk’. Słyszałem opowieści o księżniczce, która znalazła drogę na tę wyspę, więc postanowiłem sam to zobaczyć. Ale nigdy nie spodziewałem się, że znajdę cię tutaj!”
“Myślisz, że jestem księżniczką?” zaśmiała się. “Cóż, co ze mnie zostało, po tym jak zdjęłam tę królewską spódnicę i wszystkie te rzeczy!”
Kapitan Rex wyglądał na zdezorientowanego, brwi miał zmarszczone. “Oczywiście, że jesteś księżniczką, moja droga. Co innego mogłabyś być?”
“Zajmie to za długo, żeby wyjaśnić. Czy naprawdę myślałeś, że jestem księżniczką?” zapytała.
“Jesteś najpiękniejszą księżniczką, jaką kiedykolwiek widziałem,” ogłosił z galanterią. “Czy przyjdziesz ze mną na mój statek? Jestem zdecydowany mieć cię jako moją kucharkę.”
“Nie, dziękuję!” zawołała Bella, uśmiechając się. “Do widzenia!”
Ale korsarz wciąż trzymał jej rękę. “Nie możesz wrócić do pałacu bez swoich butów,” powiedział przebiegle. “Przekażę je twojej służce, a wtedy cały świat dowie się, że byłaś w zatoce.”
Księżniczka Bella uznała to za bardzo rozsądne. Poza tym zaczynała się czuć dość zmęczona. Jeśli Kapitan Rex zabierze ją na pokład i pozwoli jej odpocząć w miłym dużym fotelu przez chwilę, mogłaby odzyskać odwagę i może bezpiecznie wrócić do pałacu przed kolacją.
“Dobrze,” powiedziała, promiennie się uśmiechając. “Przyjdę na pokład i odpocznę.”
“Żegnajcie, towarzysze!” zawołał Kapitan Rex. “Napełnijcie gorącą kąpiel dla Kapitana i jego pięknej kucharki! Przygotujcie słynną potrawę z wędzonego śledzia, która jest szczególną dumą naszego królewskiego kucharza. A potem wywieście czarną flagę, czerwoną flagę i wszystkie inne flagi,” kontynuował, biegnąc wzdłuż plaży, “aby ludzie wyspy wiedzieli, że nadchodzimy!”
Załoga wiwatowała, znacząco zerkając na księżniczkę Bellę, która odważnie puściła do nich oczko. Po kilku minutach, Kapitan Rex i jego kucharz byli w łodzi, a po chwili byli na pokładzie wspaniałego statku.
“Czyż to nie urocze życie, Wasza Wysokość?” powiedział Kapitan Rex z przyjemnością, gdy weszli do kabiny, podczas gdy jego załoga potajemnie przygotowywała wędzonego śledzia w otwartej kuchni. “Jest pełne emocji i pozwala na spotkanie tylu miłych ludzi. Gdybym miał środki na to wszystko, być może nigdy więcej nie wróciłbym do pałacu.”
“To nie byłoby grzeczne, prawda?” zapytała wesoło, gdy zasiadała w eleganckim wyściełanym fotelu. “Musisz wrócić, aby złożyć ukłon moim rodzicom.”
“Neva—“ zaczął Kapitan Rex, ale od razu zmienił ton. “Z miłą chęcią złożyłbym ukłon twojemu ojcu i matce, gdybym nie miał nic innego do zrobienia. Ale ty jesteś jedyną córką twojego ojca. Czy nie byłoby miło, gdybyś wysłała mi koronę jako pamiątkę?”
“Och, chciałabym móc,” zaśmiała się księżniczka Bella. “Ale lepiej, żebym pominęła te grzeczne sprawy, skoro mój dobry ojciec nigdy nie pożyczyłby mi żadnej ze swoich koron, żeby ci ją wysłać. Czyż to nie smutne?”
“Masz zupełnie rację,” powiedział Kapitan Rex z uśmieszkiem w oku. “Nie możemy zapominać o formach.”
W tym momencie pojawił się wędzony śledź, a obydwoje usiedli przy małym okrągłym stole naprzeciwko siebie, Kapitan Rex czując się dość nieswojo, żeby nie przestraszyć swojej nowej kucharki swoimi wygiętymi brwiami i wąsami, które wyglądały bardzo mieczowo, zostawiając jego długą, brązową brodę dziką i wolną.
Gdy kolacja się skończyła, księżniczka Bella podziękowała swojemu gospodarzowi. Wskazał na szafkę, jakby pytając, czy chciałaby więcej whisky z sodą.
“Proszę, otwórz ją,” poprosiła, “gdyż znajduję, że mam tam chusteczkę.”
“To bardzo prosta sprawa,” powiedział Kapitan Rex, a z tym obrócił klucz, a księżniczka włożyła rękę do szafki.
Wkrótce zaczęli się śmiać i rozmawiać, aż Kapitan Rex postawił na stole bogatą herbatę, a z pomocą swoich ludzi wcisnął skrzypce w swoje ręce, a teraz sprawy stawały się poważne.
“Tańczcie, moi weseli towarzysze!” zawołał. “Tańczcie dla młodej księżniczki.”
Gdzie byli ludzie, którzy stanowili załogę ‘Królewskiego Zgiełku’, bo nie było widać żadnego pokładu oprócz górnego. Każdy krok powodował, że ich nogi drżały, ale Bella nie mogła się powstrzymać, by nie próbować przypomnieć sobie eleganckich kroków z ostatniego balu, na którym była.
“O, jak to robisz?” powiedziała, bijąc rytm delikatną nóżką. “Czy złapiesz moją rękę i poprowadzisz mnie wokół stołu?”
“Z przyjemnością,” odpowiedział Kapitan Rex z galanterią, a wkrótce dwoje wokół krążyło i tańczyło po pokoju, kręcąc się z taką energią i radością, że wszyscy na pokładzie - z wyjątkiem kucharza, który był zajęty śledziem w kuchni - czuli, że muszą dołączyć do tańca i tańczyć w kółko i w kółko jeszcze raz.
Księżniczka Bella odeszła, czując się znacznie lepiej. Kapitan Rex poprowadził ją na brzeg, ucałował jej rękę z galanterią, złożył niezgrabny, ale dostojny ukłon na pożegnanie i wrócił do swojej uprzejmej pirackiej załogi, a gdy dotarli na swój statek, nie byli w stanie opanować drżenia ze śmiechu, jakby świeżo uciekli z Perthshire.
Następnego dnia księżniczka opowiedziała swoim rodzicom o swojej wspaniałej przygodzie, która wywołała głośny śmiech, a jej ojciec nalegał, żeby zakończyć całe przyjęcie, a nawet fabrykantki zorganizowały bal na jej cześć. Prawdziwy królewski fortepian został przyniesiony z ludowego Arasu, co sprawiło, że wszyscy skrzypkowie zamknęli się. I gdy było dość późno, a wszyscy siedzieli wygodnie i poważnie rozmawiali, Król podrapał się w królewskie czoło i powiedział: “Ojej! Gdzie byłem, gdy przed chwilą usłyszałem wieści z gór dotyczące amerykańskiego lub tureckiego romansu, czy jakichś wiadomości z Chicago? Hah!”
Więc księżniczki, które czują się zmęczone swoim zwykłym spokojnym życiem, nie muszą mieć wyrzutów sumienia z wyboru pirackich księcia alebo romantycznych dusz.
I nigdy nie biorą ślubu bez pytania o zgodę rodziców - więc Król i Królowa, oraz orkiestra, i całe wesele, i każda głowa wplątana w siostrzane sufity w rozmowach, a następnie witają się ze świętami, i domem, i życiem, i tonują w tych regionach, które są żałobne w ruinach lub grobie, co Milton zna tylko dla nich!
Maverick Elsie Crimea.