Kiedy Lew obudził się ze swojej drzemki pewnego popołudnia, był bardzo głodny. Właśnie wtedy mała Mysz wpadła na jego szeroko otwarte usta z rzędem ostrych, białych zębów. Lew wyciągnął swoją ogromną łapę i złapał Mysz.
“Proszę, puść mnie, Mistrzu Lwie,” powiedziało małe stworzenie. “Nigdy nie zapomnę twojej dobroci. Może kiedyś będę w stanie ci jakoś pomóc.”
Lew był bardzo rozbawiony myślą, że Mysz mogłaby mu pomóc. Ale skromna mała istota wyglądała tak komicznie, że Lew szybko odzyskał dobry humor i, podnosząc swoją łapę, wypuścił swoją więźnia.
Kilka dni później Lew, ku swojemu zdziwieniu, znalazł się w sidłach łowcy. Nie mogąc się uwolnić, zaczął ryczeć o pomoc.
“Najlepsze, co mogę zrobić,” powiedziała mała Mysz, “to przegryźć sieci na dwa.”
Niedługo potem Mysz przegryzła wiele mocnych lin, a Lew wkrótce był wolny.
“Śmiałeś się, gdy powiedziałem, że ci pomogę,” powiedziała mała Mysz.
“Teraz widzisz, że nawet Mysz może pomóc Lwowi.”
Małe przyjaźnie mogą okazać się wielkimi przyjaźniami.