W pewnym lesie, wczesnym rankiem, biedny drwal rąbał gałęzie drzewa. Nagle, z powodu nieszczęścia, jego siekiera wymknęła mu się z rąk i wpadła do głębokiej, szybko płynącej rzeki. Usiedli na brzegu rzeki i rozpłakał się. Co miał zrobić? Był biednym człowiekiem, a jego siekiera była jego jedynym źródłem utrzymania.
Podczas gdy lamentował nad swoją stratą, z wód wynurzyła się wróżka i zapytała, dlaczego płacze. Drwal opowiedział jej, jak zgubił swoją siekierę. Wróżka zanurzyła się w rzece i wkrótce wynurzyła się trzymając złotą siekierę. “Czy to twoja siekiera?” zapytała. “Nie,” odpowiedział drwal. Następnie zanurzyła się po raz drugi i wynurzyła z srebrną siekierą. “Czy to twoja siekiera?” zapytała ponownie. “Nie,” odpowiedział drwal. Wróżka zanurzyła głowę pod wodę po raz trzeci i tym razem wynurzyła się trzymając siekierę biednego człowieka. “Czy to twoja siekiera?” zapytała. “Tak,” krzyknął drwal radośnie. Wróżka była tak zadowolona z jego szczerości, że dała mu pozostałe siekiery i powiedziała:
“Weź je wszystkie; bo za każdym razem, gdy powiedziałbyś mi kłamstwo, utopiłabym cię.”
Szczerość to najlepsza polityka.