W sercu wiosny, radosny niedźwiedź o imieniu Charlie obudził się po długim zimowym śnie, czując się świeżo i gotowy na przygody. Gdy tylko wyszedł na zewnątrz, jego przyjaciele, Penny Pingwin, Freddie Żaba, Sally Wiewiórka i Tom Żółw, ruszyli w jego stronę z rozbłyskującymi oczami.
“Charlie! Charlie!” krzyczała Sally, ledwie łapiąc oddech. “Chcemy dziś eksplorować Krainę Cukierków! Czy pójdziesz z nami?”
“Oczywiście!” odpowiedział z radością Charlie, a oni wyruszyli, ich serca wypełnione ekscytacją.
Kraina Cukierków była wszystkim, o czym marzyli. Ogromne lizaki wznosiły się nad nimi, a rzeki czekolady płynęły pomiędzy chmurami z waty cukrowej. Podczas spaceru dzieci, które spotykali, wydawały się wspaniałe i przyjazne. Lecz w miarę rozwijania się ich przygody, pojawiły się wyzwania.
Tuż przed nimi leżały Klify Babeczek, kruszące się i miękkie. “Nie mogę tam skoczyć,” powiedział Tom, drżąc.
“Mam pomysł!” zawołał Freddie. Dumnie skoczył na wzgórze i zakrzyczał: “Skocz na moją plecy, a pomogę ci wejść!” Ekipa posłuchała jego sugestii, jeden po drugim wskakując na plecy Freddiego. Razem skoczyli na szczyt. Tom uśmiechnął się wdzięcznie, “Dziękuję, Freddie!”
Po zjeździe w dół Doliny Piankowej i przespacerowaniu się po Moście Dżemowym, dotarli do szerokiej Rzeki Czekolady. “Ojej, zapomniałam o mojej łódce w domu,” powiedziała Sally, wyglądając na przygnębioną.
Charlie, zawsze gotowy do rozwiązywania problemów, odpowiedział: “Nie martw się. Mogę pomóc!” Zebrał duże liście i związał je słodkimi winoroślami, by zrobić solidny tratwę. “Wchodźcie - jeden po drugim,” polecił. Wiosłował kijami, które znaleźli na brzegu rzeki, i wkrótce dotarli na drugą stronę.
“Ooooooh!” wszyscy zawołali, gdy weszli do Ogrodów Gumdropów. Miękkie drzewa gumdropowe wyznaczały ich ścieżkę, ich magiczne kolory odbijały się w samym niebie! Charlie, widząc radość dzieci, poczuł ogromną szczęście. “To moje najlepsze urodziny,” wyszeptała radośnie Penny. “I to jeszcze nie koniec!” dodał Freddie.
W tym momencie, ptak pomalowany w kolorowe tęcze zleciał w dół. “Czyż nie jesteście dziećmi z drugiej strony Rzeki Czekolady?” ćwierkała. “Dziękuję za podzielenie się waszą słodką Tęczową Trawą, rzadkim skarbem. Czego chcecie w zamian?”
“Eeeek, jak wspaniale!” wykrzyknęła Sally. “Charlie, kochanie, co o tym myślisz?”
“Mam to! Co powiesz na cukierki z całej Krainy Cukierków?” zasugerował Charlie, promiennie się uśmiechając. “Możemy napełnić nasze koszyki tutaj.”
Zgoda została podjęta, a przez następny godzinę biegali po ogrodach i polach, zbierając każdy rodzaj cukierków, jaki mogli znaleźć, napełniając swoje koszyki po brzegi. Charlie radośnie obserwował, jak jego przyjaciele śmieją się i krzyczą, pokazując swoje ulubione słodycze.
Gdy różowe palce zmierzchu malowały niebo, nadszedł czas, by pożegnać Krainę Cukierków. Musieli wrócić do domu ze swoimi wspaniałymi zbiorami, ale co ważniejsze, zabiorą ze sobą wspomnienia pracy zespołowej i zabawy.
I tak, z sercami pełnymi radości i koszykami wypełnionymi słodyczami, Charlie i jego przyjaciele wrócili przez Most Dżemowy i przez Rzekę Czekolady, marząc o swojej następnej wspólnej przygodzie.
Przyjaźń sprawia, że przygody są najsłodsze.